NEDEN GEÇMİŞE ÖZLEM DUYARIZ?

   Değişiyoruz. Farkında olarak ya da olmayarak. Bir şeyler yapmaya çalışıyoruz bazen bilinçli bazen bilinçsiz bir şekilde. Tüm bu durumları yaşarken yüzyıllardır değişmeyen bir gerçek var ki o da herkesin çocukluğuna ya da gençliğine özlem duyması. Sanırım yaşadığımız duyguların baki kalmasını istiyoruz. Hem konfor alanımızı terk etmek işimize gelmiyor hem de alışkanlıklarımızı. Neye alışıyorsak daimi bizimle kalmasını istiyoruz. Gün geliyor değişiyor her şey doğanın kanunu gereği ve biz yine ısrarla geçmişi savunurken kendimizi buluyoruz. Büyüdükçe yüklenen sorumluluklar, hayatın zorlukları, hayal dünyasından gerçeğe acı geçiş mi bilemiyorum bizleri bu kadar özlem duygusuyla sarıp sarmalayan.

    Bildiğim tek gerçek var ki mutlu insanların hem geçmişiyle hem de geleceğiyle barışık olan insanlar olduğu. Yaşlandıkça daha da gençleşmek, sadece kendi yaş grubundan değil diğer gruptaki insanlarla daha fazla vakit geçirmek, onların gerçeklerini kabul ederek ve saygı duyarak kendi gerçeklerini uyarlamak. Diğer taraftan genç yaşta diğer yaş grupları ile vakit geçirmek ve onların geçmişlerinden getirdikleri yaşantılara ve davranışlara saygı duymanın dünyayı güzelleştireceğini inanıyorum.

    Zaman er ya da geç akacak. Değişim su gibi kendini bırakacak geleceğe. Peki biz bu döngünün tam olarak neresinde ve hangi duygular içerisindeyiz?

Sanırım bu noktayı sorgulamaya ihtiyacımız var ;)

Nihal EFE

05.02.2023